| Περίληψη : | Η κοινωνική επιχειρηματικότητα είναι μια νέα δυναμική κατηγορία της κοινωνικής οικονομίας, η οποία άπτεται ταυτόχρονα στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα (Battiliana, Lee, Walker, & Dorsey, 2012). Είναι μια δυναμική τάση, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος σε παγκόσμια διάσταση (Poon, 2011) με δραστηριότητα σε πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων (Borzaga & Galera, 2014; Defourny & Nyssens, 2006). Οι κοινωνικές επιχειρήσεις λόγω της διπλής ταυτότητάς τους, καθώς εστιάζουν στην κοινωνικής τους αποστολή αλλά και στην δημιουργία κέρδους, αντιμετωπίζουν ποικίλες προκλήσεις, οι οποίες επηρεάζουν την οργανωσιακή τους λειτουργία (Battiliana, Sengul, Pache, & Model, 2015).Μια από τις προκλήσεις είναι η διοίκηση του ποικιλόμορφου ανθρώπινου δυναμικού. Σύμφωνα με τους Roumpi, Magrizos και Nicolopoulou, (2020) το ανθρώπινο δυναμικό των κοινωνικών επιχειρήσεων χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες: α) τυπικοί εργαζόμενοι, πλήρους και ημι-απασχόλησης, β) έμπειροι επαγγελματίες, γ) πρόσφατοι απόφοιτοι, δ) εργαζόμενοι με ευαλωτότητα (αναπηρία, ψυχικές νόσοι, αποφυλακισμένοι, άστεγοι κλπ.) και ε) εθελοντές. Λόγω της διαφορετικότητας των απασχολούμενων προτείνονται προσαρμοσμένες πρακτικές διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού βάσει των μοναδικών αναγκών και χαρακτηριστικών τους (Roumpi et al., 2020).Στην Ελλάδα η κοινωνική επιχειρηματικότητα βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη ανάπτυξη (Αποστολόπουλος & Λιαργκόβας, 2020). Επίσης, οι έρευνες για τις κατηγορίες που απασχολούνται στις κοινωνικές επιχειρήσεις είναι περιορισμένες. Πρωταρχικός σκοπός λοιπόν, της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθεί η σύνθεση του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολείται στις κοινωνικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Χρησιμοποιώντας ένα δείγμα από 72 εργαζομένων, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως οι κοινωνικές επιχειρήσεις στη χώρα μας στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στη συμβολή των εθελοντών και δεν αξιοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό των πρόσφατων αποφοίτων.Τα αποτελέσματα της πρώτης έρευνας οδήγησαν στη δεύτερη έρευνα, στόχος της οποίας είναι να διερευνηθεί η οργανωσιακή ελκυστικότητα των κοινωνικών επιχειρήσεων στους νέους στην Ελλάδα. Η δεύτερη έρευνα εστιάζει στη σχέση ταιριάσματος ατόμου-οργανισμού (Kristof, 1996) με την επιδίωξη μιας θέσης εργασίας (Rynes, 1991), καθώς οι υποψήφιοι ελκύονται από οργανισμούς με παρόμοιες αξίες. Επίσης, παρουσιάζεται η γενιά Υ, η οποία χαρακτηρίζεται από ευαισθησία για την κοινωνία, έχει ισχυρό αξιακό σύστημα και αναζητά την επαγγελματική εξέλιξη (Deloitte, 2020; Kuron, Lyons, Schweitzer, & Ng, 2015). Βάσει των παραπάνω, η δεύτερη έρευνα μελετά αν, εκτός από την κοινωνική αποστολή, οι ευκαιρίες εκπαίδευσης και ανάπτυξης θα αυξήσουν την ελκυστικότητα των κοινωνικών επιχειρήσεων ως εργοδότη στους νέους αναζητούντες εργασία. Επιπρόσθετα, λαμβάνονται υπόψη τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας των υποψηφίων, όπως η ψυχοπάθεια της σκοτεινής τριάδας και ο αλτρουισμός.Χρησιμοποιώντας δείγμα 166 νέων, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας δείχνουν την ύπαρξη θετικής συσχέτισης μεταξύ της κοινωνικής αποστολής των κοινωνικών επιχειρήσεων συνδυαστικά με τις ευκαιρίες εκπαίδευσης και ανάπτυξης με το ταίριασμα ατόμου-οργανισμού. Επίσης, το ταίριασμα ατόμου-οργανισμού παρεμβάλλεται στη σχέση μεταξύ της αγγελίας εργασίας και της πρόθεσης του ατόμου να επιδιώξει μια θέση εργασίας. Βρέθηκε πως η ψυχοπάθεια δεν επιδρά με την αγγελία εργασίας, σε αντίθεση με τον αλτρουισμό, ο οποίος έχει μία στατιστικά σημαντική επίδραση στη σχέση μεταξύ της αγγελίας και του ταιριάσματος ατόμου-οργανισμού. Μάλιστα, απεδείχθη πως οι νέοι ελκύονται από κοινωνικές επιχειρήσεις που προσφέρουν ευκαιρίες εκπαίδευσης και ανάπτυξης ανεξαρτήτως επιπέδου αλτρουισμού, καθώς δίνουν έμφαση στην εξέλιξη. Ενώ, οι νέοι με υψηλά επίπεδα αλτρουισμού ελκύονται από κοινωνικές επιχειρήσεις ανεξαρτήτως ευκαιριών εκπαίδευσης και ανάπτυξης, καθώς ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τον κοινωνικό σκοπό.
Social entrepreneurship is considered as a new dynamic category of social economy at the intersection of both the social and economic sector (Battiliana, Lee, Walker, & Dorsey, 2012). It is a dynamic current trend, which is constantly gaining ground globally (Poon, 2011) corresponding to various social issues (Borzaga & Galera, 2014; Defourny & Nyssens, 2006). Due to their dual identity, by focusing on one hand on social mission and on the other hand on making profit, social enterprises are facing multiple challenges affecting mainly their organizational operation (Battiliana, Sengul, Pache, & Model, 2015).One of these challenges concerns the management of their diverse human resources. According to Roumpi, Magrizos and Nicolopoulou (2020), social enterprises’ human resources can be grouped into five categories: a) full and part-time formal employees, b) experienced professionals, c) recent graduates, d) workers belonging to vulnerable groups (i.e., disability, mental illness, prisoners, homeless, etc.) and e) volunteers. Due to the diversity and particular needs characterizing the employees, adapted human resource management practices are strongly recommended (Roumpi et al., 2020).In Greece, social entrepreneurship is still at an infancy stage without showing any significant growth (Apostolopoulos & Liargovas, 2020). Moreover, limited is the research regarding the different categories of employees in social enterprises. The primary purpose of this thesis is to investigate the composition of human capital employed in social enterprises in Greece. Using a sample of 72 employees, the results indicate that social enterprises in our country are greatly depended on volunteers’ contribution without valuing the human resources of recent graduates.The results of the first survey led to the second survey, the aim of which is to investigate the organizational attractiveness of social enterprises among young people in Greece. The main focus of the second survey concerns the matching between individuals and organizations (Kristof, 1996) regarding the job-seeking process (Rynes, 1991), since candidates are being attracted by organizations with whom they share similar values. What is also presented, is the Gen Y, which is characterized by social sensitivity, a strong value system and willingness for professional development (Deloitte, 2020; Kuron, Lyons, Schweitzer, & Ng, 2015). Based on the above, the second survey examines whether, in addition to the social mission, there is an increase in the attractiveness of social enterprises as employers among young job seekers when offering training and development opportunities. In addition, the personality traits of the candidates are taken into consideration, namely psychopathy of the dark triad and altruism.Using a sample of 166 young people, the results of this survey pointed out that there is a positive correlation between the combined social mission of social enterprises and the training and development opportunities, and with person-organization fit. Furthermore, the person-organization fit mediates the relationship between the job advertisement and the intention to pursue a job. It was found that psychopathy does not interact with the job advertisement, while it does interact with altruism, which has a statistically significant positive effect on the relationship between the advertisement and the person-organization fir. Yet, it has been identified that young people are being attracted by social enterprises offering training and development opportunities, regardless their levels of altruism, since they value more their development. While, on the other hand, young people with high levels of altruism are being attracted by social enterprises regardless the training and development opportunities offered, because they are exclusively interested in the social purpose.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.