| Περίληψη : | Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στις μη συμβατικές αποφάσεις (πραγματικές και προφορικές παρεμβάσεις) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ ή ECB) και την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) κατά την περίοδο 2008-2018, ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη μεταβολή της ισοτιμίας ευρώ/δολάριο. Για τον σκοπό αυτό, μελετήθηκαν οι ανακοινώσεις από τις συνεδριάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Open Market Committee FOMC) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και καταγράφηκαν οι αποφάσεις που αφορούσαν μη συμβατικές παρεμβάσεις καθώς και σημαντικές μειώσεις επιτοκίων (μεγαλύτερες των 50 μονάδων βάσης) και είχαν ως στόχο την χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής και κατ’ επέκταση την αποδυνάμωση του εγχώριου νομίσματος. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων εάν οι μη συμβατικές παρεμβάσεις των Κεντρικών τραπεζών κατάφεραν να επηρεάσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία. Από τα εμπειρικά αποτελέσματα της παρούσας διπλωματικής μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής. Οι αποφάσεις των Κεντρικών τραπεζών κατάφεραν να επηρεάσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία προς τη κατεύθυνση που στόχευαν όμως το μοντέλο μας δεν μπορεί να δημιουργήσει ικανοποιητικές προβλέψεις για την πορεία των αποδόσεων της ισοτιμίας μιας και το R2 είναι πολύ μικρό. Όμως και παλιότερες μελέτες οι οποίες προσπάθησαν να ερευνήσουν τις αντιδράσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία χρησιμοποιώντας θεμελιώδη μακροοικονομικά στοιχεία είχαν χαμηλή τιμή R2. Από τα event studies μπορούμε να εξάγουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα. Οι παρεμβάσεις που εξετάσαμε δεν δημιουργούν υπεραποδόσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία όμως καταφέρνουν να επηρεάσουν τις αποδόσεις προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Συμπερασματικά, λοιπόν από την ευρήματα της παρούσας εργασίας μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι μη συμβατικές παρεμβάσεις κατάφεραν να επιτύχουν το σκοπό τους για αποδυνάμωση του εγχώριου νομίσματος και χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής. Τα μοντέλα όμως που χρησιμοποιήσαμε στην ανάλυση δεν μπορούν να εξηγήσουν σε ικανοποιητικό βαθμό την κίνηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας και άρα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διενέργεια προβλέψεων για την κίνηση της ισοτιμίας.
This research focuses on non-standard monetary policies (real and oral interventions) from the European Central Bank (ECB) and the Federal Reserve (FED), from 2008 till September 2018. We studied the Federal Open Market Committee (FOMC) and the European Central Bank (ECB) meetings, and the decisions on non-standard interventions such as significant interest rate cuts (more than 50 basis points), the quantitative easing programmer, etc. The purpose of this study is to conclude if the unconventional interventions of the central banks were able to affect the exchange rate. From the empirical results of this research, we can deduce the following. The decisions of the central banks influence the exchange rate in the direction they aimed, however, our model can not generate satisfactory forecasts for the parity (euro/dollar)) as R2 is near to 1%. However, older studies that attempted to investigate the exchange rate reactions using fundamental macroeconomic data had also low R2. From the event studies approach we can conclude that the interventions we examined did not create exchange rate outpaces but managed to influence the exchange rate returns in the desired direction. To sum up, from the findings of this research we can conclude that unconventional interventions have succeeded in achieving their goal of weakening the domestic currency and monetary policy. However, the models we have used in this analysis can not adequately explain the exchange rate movement and therefore can not be used to forecast the movement of the exchange rate.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.