| Περίληψη : | Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να μελετηθούν οι ατομικοί και ομαδικοί παράγοντες που οδηγούν σε ομαδική ανθεκτικότητα. Για τον λόγο αυτόν, έγινε εξέταση των σχέσεων ανάμεσα στην ομαδική ανθεκτικότητα και τις έννοιες της ομαδικής επάρκειας, των συνδέσεων υψηλής ποιότητας, της υποστήριξης που λαμβάνουν τα άτομα από τον/ την προϊστάμενο/ η τους και της ομαδικής ψυχολογικής ασφάλειας. Στη συνέχεια, τέθηκαν από τον ερευνητή οι ερευνητικές υποθέσεις και ακολούθησε ποσοτική έρευνα για την επιβεβαίωσή τους. Δημιουργήθηκαν από τον ερευνητή δύο ερωτηματολόγια, έτσι ώστε να γίνουν μετρήσεις σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους και να διασφαλιστεί με αυτόν τον τρόπο, η μεγαλύτερη αξιοπιστία της έρευνας. Στο πρώτο ερωτηματολόγιο απάντησαν 153 άτομα και στο δεύτερο, που χορηγήθηκε μετά από 15 ημέρες, 100 άτομα. Επιβεβαιώθηκαν όλες οι ερευνητικές υποθέσεις που τέθηκαν. Βρέθηκε θετική συσχέτιση ανάμεσα στην ομαδική επάρκεια και την ομαδική ανθεκτικότητα. Ακόμη, βρέθηκε θετική σχέση ανάμεσα στις συνδέσεις υψηλής ποιότητας και την ανθεκτικότητα της ομάδας. Επιπλέον, φάνηκε ότι η υποστήριξη που λαμβάνουν τα άτομα από τον/ την προϊστάμενο/ η τους σχετίζεται θετικά με την ομαδική ανθεκτικότητα. Τέλος, υπάρχει θετική συσχέτιση ανάμεσα στην ομαδική ψυχολογική ασφάλεια και την ανθεκτικότητα της ομάδας. Τα αποτελέσματα της ποσοτικής έρευνας και η συζήτησή τους, καθώς και η σύνδεσή τους με την βιβλιογραφία, αποτελούν σημαντικά ευρήματα για την κατανόηση, εν μέρει, της ελληνικής πραγματικότητας σχετικά με την ομαδική ανθεκτικότητα στους οργανισμούς. Είναι σημαντικό, να δοθεί βάση από τους οργανισμούς στην ανάπτυξη της ανθεκτικότητα εντός των ομάδων τους, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους σε ένα όλο και περισσότερο ευμετάβλητο περιβάλλον και να επιτευχθεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Τέλος, γίνεται αναφορά στη σημαντικότητα των ενεργειών που πρέπει να υλοποιηθούν από τους επαγγελματίες της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού, έτσι ώστε να βοηθήσουν το ανθρώπινο κεφάλαιο τους προς την κατεύθυνση αυτή.
The purpose of this thesis is to study the individual and group factors that lead to team resilience. To this purpose, the correlations between team resilience and the collective efficacy, high quality connections, the perceived supervisor support and team psychological safety were examined. Research hypotheses were then set by the researcher and a quantitative survey followed to confirm them. Two questionnaires were created by the researcher so that measurements could be taken at two different time periods, thus ensuring greater reliability of the research. More specifically, 153 people responded to the first questionnaire and 100 people responded to the second questionnaire administered after 15 days respectively. All the research hypotheses set were confirmed. A positive correlation was found between collective efficacy and team resilience. Furthermore, a positive correlation was found between high quality connections and team resilience. In addition, it was found that the perceived supervisor support was positively related to group resilience. Finally, there is a positive correlation between team psychological safety and team resilience. The results of the quantitative research and their discussion, as well as their connection with the literature, constitute important findings for the understanding, in part, of the Greek reality regarding team resilience in organizations. It is important that organizations should be given a basis for developing resilience within their teams in order to ensure their sustainability in an increasingly volatile environment and to achieve competitive advantage. In conclusion, reference is made to the importance of the actions to be implemented by HR professionals in order to help their human capital in this direction.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.