| Περίληψη : | Σε αυτή τη διατριβή εξετάζω τα αποτελέσματα την νομισματιής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά τα τελευταία 15 χρόνια και κυρίως κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, και πώς ο ανανεωμένος κανόνας νομισματικής πολιτικής της του Ιουλίου 2021 μπορεί να αντιμετωπίσει μερικά από τα προβλήματα που εμφανίστηκαν την προηγούμενη δεκαετία. Χρησιμοποιώ ένα Νεοκεϋνσιανό υπόδειγμα 3 εξισώσεων στο οποίο προστίθενται και shadow rates έτσι ώστε να αναλυθεί η επίδραση μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής όταν το επιτόκιο βρίσκεται στο μηδενικό κατώτατο όριο και εκτιμώ το μοντέλο χρησιμοποιώντας GMM εκτιμητές και δεδομένα από την Eurostat. Η ανάλυση δείχνει πως ένας νομισματικός κανόνας ο οποίος ελέγχει τον στόχο πληθωρισμού,παρελθοντικές τιμές πληθωρισμού αλλα και τις προσδοκίες του πληθωρισμού μπορεί να οδηγήσει σε πιο ήπια νομισματική πολιτική και μικρότερες περιόδου με χαμηλά ή μηδενικά επιτόκια. Συμπεραίνεται, ότι η ανανεωμένη πολιτική της ΕΚΤ, η οποία επικεντρώνεται στον στόχο του πληθωρισμού και στις πολιτικές όταν η οικονομία βρίσκεται στο μηδενικό κατώτατο, μπορεί να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα.
In this dissertation, I examine the effects of ECB’s policies during the last 15 years and especially during the period of the financial crisis and how the ECB’s updated mandate of July 2021 can solve some of the flows of the policy . I use a 3-equationNew Keynesian model augmented with shadow rates to examine unconventional monetary policy and estimated it using GMM and data from Eurostat. The analysis suggests that a monetary policy rule that controls for past inflation, inflation target,and inflation expectations could result in more modest monetary policy and shorter ZLB periods. The new mandate updates its focus on inflation target and policy under ZLB so I conclude it would be more beneficial at current monetary turbulent times.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.