| Περίληψη : | Στο κείμενο, που ακολουθεί αναλύεται η μεγαλυτερη προσφυγική κρίση που κλήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση να διαχειριστεί στην ιστορία της Ένωσης. Λόγω της Αραβικής Άνοιξης πλήθος ανθρώπων εγκατέλειψαν τον τόπο τους, είτε εκούσια είτε ακούσια δημιουργώντας ένα τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα με κύριο προορισμό το ευρωπαικό έδαφος. Οι συνεχιζόμενες ροές μέσω της Μεσογείου και οι θάνατοι, που ήταν επακόλουθο της μετακίνησης αυτής ανάγκασαν την Ευρωπαϊκή Ένωση να πρωτοστατήσει στην διαχείριση της κρίσης και να λάβει σοβαρά μέτρα για την αποτροπή αρχικά των συγκεκριμένων ροών και κατ’έπεκταση των θανάτων, που ολοένα και αυξάνοταν στα νερά της Μεσογείου.Τα μέτρα που εφαρμόστηκαν ήταν πολλά αλλά στην πλειοψηφία τους κρίθηκαν μη αποτελεσματικά καθως οι μεταναστευτικές ροές συνεχιζόντουσαν αμείωτες. Το μέτρο όμως που εφαρμόστηκε και έκανε τη διαφορά ως προς τον περιορισμό των ροών και κατ' έπεκταση των θανάτων που προκαλούνταν κατα τη διάρκεια της διέλευσης ήταν αυτό της Ευρωτουρκικής Συμφωνίας. Το κείμενο αναλύει την Συμφωνία σε επίπεδο πλαισίου και απόδοσης. Αναλύει την αναγκαιότητα της δεδομένης στιγμής για ένα καθοριστικό μέτρο που θα περιόριζε τον ανθρώπινο πόνο και την εκμετάλλευση προσφύγων απο λαθρέμπορους, που άκμαζαν στα παράλια. Ακολουθεί μια ανάλυση των συνθηκών πρίν φτάσουμε στη Συμφωνία , των δράσεων των Ευρωπαϊκών θεσμών σε συνεργασία με την Τουρκία για να καταλήξουμε στη Συμφωνία καθώς και των αρνητικών και θετικών αποτελεσμάτων, που προέκυψαν. Τέλος, η Συμφωνία αναλύεται ως ένα εργαλείο εξωτερικής πολιτικής και υπό το πρίσμα του forward looking σε συνδυασμό με το νέο Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το άσυλο παρατηρούμε αν και σε ποιά περίπτωση θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση μιας επερχόμενης κρίσης.
In the text below is been analyzed the biggest migration crisis , that European Union has been called to handle in her history as Union. Due to the Arab Spring, many people were forced to flee from their countries, willingly or not, creating a big migration wave oriented to European territory. The ongoing flows through the Mediterranean sea , along with the deaths that followed them , forced the EU to take the lead in the crisis management and take severe measures in order to avoid the migration flows and the deaths , whose numbers were constantly rising in the Mediterranean sea.The measures that were taken were many, but the majority of them were considered non-effective since the crisis continued. The measure that was implemented and made the difference regarding the constraint of the flows and by extension the deaths that were provoked during the transit , was that of the EU-Turkey deal. The text describes the Deal in terms of context and efficiency. It describes the necessity of the moment for a crucial measure which would give an end or at least restrict human pain and exploitation of imigrants from smugglers that were prospering in the coast. Following there is an analysis of the conditions before we reached the deal , of the actions of the European institutions in conjunction with Turkey in order to conclude to the Deal and also of the pros and cons that came up.At the end , the deal is analyzed as a tool for the foreign policy and in light of forward looking along with the New Pact for Asylum and Migration, we are trying to find out if and were this tool could be used in the management of a new migration crisis.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.