Ασυμμετρία κόστους και ποιότητα λογιστικών κερδών: η περίπτωση της Νορβηγίας και Ιρλανδίας

Abstract

Λόγω της σταθερότητας του κόστους, οι μειώσεις των πωλήσεων έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στα κέρδη από τα κέρδη πωλήσεων. Στα συμβατικά ασύμμετρα μοντέλα επικαιρότητας, υποθέτουμε ότι αυτή η συσχετισμένη παραληφθείσα μεταβλητή δημιουργεί σύγχυση. Σε αυτά τα μοντέλα, ο υπολογισμός μιας αποσπασματικής γραμμικής επιρροής των αλλαγών των πωλήσεων μειώνει σημαντικά την επικαιρότητα της μετρούμενης ασυμμετρίας και μεταβάλλει τα συμπεράσματα σχετικά με το μέσο επίπεδο συντηρητισμού και το εύρος της διατομής διακύμανσης του συντηρητισμού. Τα πειράματα επικύρωσης έδειξαν ότι η ασυμμετρία για τις αλλαγές πωλήσεων διαφέρει από τον συντηρητισμό υπό όρους και είναι συμβατή με το σταθερό κόστος για επιχειρήσεις της Νορβηγίας και της Ιρλανδίας. Παρόμοιες μελλοντικές εμπειρικές μελέτες για τον συντηρητισμό υπό όρους θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το κολλητικό κόστος ως πιθανό παράγοντα σύγχυσης και ομοιογενές δείγμα.

Because of cost stability, sales declines have a greater impact on profits than sales gains. In conventional asymmetric timeliness models, we assume that this correlated omitted variable is confounding. In these models, accounting for a piecewise linear effect of sales changes significantly reduces the relevance of the measured asymmetry and alters the conclusions about the mean level of conservatism and the cross-sectional range of variation of conservatism. Validation experiments showed that asymmetry for sales changes differs from conditional conservatism and is compatible with fixed costs for Norwegian and Irish firms. Similar future empirical studies on conditional conservatism should consider sticky costs as a potential confounder and homogeneous indicators.