Πλοήγηση ανά Συγγραφέα "Papastamati, Eleni"

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1

The influence of national culture on negotiation: insights from a U.S.–Japan case-based analysis
(2025-10-03) Παπασταμάτη, Ελένη; Papastamati, Eleni; Voliotis, Seraphim; Pechlivanos, Lambros; Blavoukos, Spyros
Στο διεθνές περιβάλλον, η διαπραγμάτευση είναι ταυτόχρονα έκφραση της κουλτούρας και στρατηγική διαδικασία. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την καθοριστική επίδραση της εθνικής κουλτούρας στις διαπολιτισμικές διαπραγματεύσεις, διερευνώντας πώς αυτή διαμορφώνει τα διαπραγματευτικά στυλ, διαδικασίες και αποτελέσματα. Εφαρμόζοντας συγκριτική προσέγγιση Ανατολής-Δύσης και εστίαση στη δυάδα Ιαπωνίας-ΗΠΑ, ο στόχος είναι να προσδιοριστεί εάν, πώς και σε ποιο βαθμό η κουλτούρα ασκεί τόσο έμμεσες (συγκυριακές) όσο και άμεσες (στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων) επιδράσεις στον τρόπο επικοινωνίας, στον ρυθμό λήψης αποφάσεων και στη διαμόρφωση συμφωνιών.. Μεθοδολογικά, το θεωρητικό πλαίσιο αντλείται από τις διαστάσεις κουλτούρας του Hofstede και το μοντέλο υψηλού/χαμηλού πλαισίου του Hall,, προκειμένου να συγκροτήσει έναν αναλυτικό φακό για την «κουλτούρα εντός της διαπραγμάτευσης». Το πλαίσιο αυτό συμπληρώνεται από τη σύνθεση της σχετικής βιβλιογραφίας και καθιερωμένων συγκριτικών μελετών για διαπραγματεύσεις μεταξύ Ανατολής-Δύσης και Ιαπωνίας-ΗΠΑ. Η θεωρητική αυτή προσέγγιση εφαρμόζεται στη συνέχεια σε μια πραγματική μελέτη περίπτωσης συνεργασίας στην ανώτατη εκπαίδευση μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας (μετα-αναλυτική σύνθεση), προκειμένου να αναδειχθεί πώς οι αποκλίσεις κουλτούρας επηρεάζουν τη δυναμική των διαπραγματεύσεων. Στη μελέτη περίπτωσης, η κουλτούρα εκδηλώθηκε με επαναλαμβανόμενες προστριβές σε επίπεδο διαδικασίας, που συσσωρευτικά οδήγησαν σε αποτυχία σύναψης συμφωνίας παρά τα προφανή αμοιβαία οφέλη. Τα ευρήματα αναδεικνύουν ότι οι επιδράσεις της κουλτούρας αναδύθηκαν μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων στη συγκρότηση των διαπραγματευτικών ομάδων (ατομικισμός/συλλογισμός), διαφορετικών επικοινωνιακών μοτίβων (υψηλό/χαμηλό πλαίσιο), αποκλίνοντος χρονικού προσανατολισμού και διαφορετικής φιλοσοφίας ως προς το πλαίσιο της τελικής συμφωνίας. Συνολικά, οι ασυμβατότητες αυτές παρήγαγαν εμμένον διαδικαστικό και αντιληπτικό χάσμα στη διαπραγμάτευση, που εμπόδισε την αμοιβαία ανταλλαγή παραχωρήσεων και την προσαρμογή των δύο μερών, συνδράμοντας εντέλει στον εκτροχιασμό της συμφωνίας. Η παρούσα μελέτη παρέχει κρίσιμες πληροφορίες για διεθνείς διαπραγματευτές, μέλη ακαδημαϊκής διοίκησης ,και στελέχη παγκόσμιων επιχειρήσεων, οργανισμών και θεσμικών οργάνων, υπογραμμίζοντας τη σημασία ενίσχυσης της επίγνωσης και της εμβάθυνσης του ρόλου της κουλτούρας, αμοιβαίας προσαρμογής και εξατομικευμένων στρατηγικών, με στόχο τη γεφύρωση των διαφορών, τον περιορισμό των παρερμηνειών και τη σύναψη βιώσιμων συμφωνιών. Τέλος, η παρούσα διπλωματική εργασία τονίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα, επισημαίνοντας τα όρια και τους περιορισμούς της τρέχουσας βιβλιογραφίας στο πεδίο της κουλτούρας. Εισηγείται μελέτες που υπερβαίνουν δυτικοκεντρικές παραμέτρους και υποεκπροσωπούμενα δείγματα, προς πλουραλιστικές, συμπεριληπτικές και ευαίσθητες στο πλαίσιο προσεγγίσεις της κουλτούρας στη διαπραγμάτευση και πολυεπίπεδες ερμηνείες του ρόλου της.