Λογότυπο αποθετηρίου

Πλοήγηση ανά Συγγραφέα "Katsarou, Varvara-Grigoria"

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Φιλτράρετε τα αποτελέσματα πληκτρολογώντας τα πρώτα γράμματα
Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    An introduction to synthetic survival data
    (2025-09-22) Κατσαρού, Βαρβάρα-Γρηγορία; Katsarou, Varvara-Grigoria; Pedeli, Xanthi; Thomadakis, Christos; Demiris, Nikolaos
    Οι συνθετικές ομάδες ελέγχου (Synthetic Controls) αποτελούν μια ταχέως αναπτυσσόμενη προσέγγιση, ικανή να αντιμετωπίσει προκλήσεις στον σχεδιασμό των κλινικών ερευνών. Οι ομάδες αυτές κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας εξωτερικά δεδομένα προηγούμενων μελετών και αποτελούνται αποκλειστικά απο εικονικούς ασθενείς. Μέσω στατιστικών και υπολογιστικών μεθόδων, καθώς και τεχνικών προσομοίωσης, αναπαράγονται τα χαρακτηριστικά των ασθενών αντιμετωπίζοντας προβλήματα όπως η δυσκολία συγκέντρωσης επαρκούς αριθμού ασθενών και η περιορισμένη πρόσβαση σε δεδομένα σχετικά με αυτούς. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η παρουσίαση των μεθόδων για την δημιουργία συνθετικών ομάδων ελέγχου, καθώς και η επέκταση του πλαισίου της σύνθεσης δεδομένων επιβίωσης για την δημιουργία συνθετικών ασθενών, τόσο για τις ομάδες ελέγχου όσο και για τις ομάδες θεραπείας. Δύο εφαρμογές σε ογκολογικά δεδομένα παρουσιάζονται: η πρώτη αφορά γυναίκες με καρκίνου του μαστού, ενώ η δεύτερη εξετάζει ένα σύνολο ασθενών με καρκίνο του ήπατος και των χοληφόρων. Και οι δύο εφαρμογές αναλύουν τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών, τις τάσεις επιβίωσης τους, αναδεικνύοντας την χρησιμότητα των συνθετικών ομάδων ελέγχου. Κεντρικό στοιχείο ήταν η επαναξιολόγηση των θεραπειών, capecitabine για τον καρκίνο του μαστού και sorafenib για τον καρκίνο τους ήπατος και των χοληφόρων. Οι επιδράσεις των θεραπειών ενσωματώθηκαν ως σταθερές επιδράσεις στα μοντέλα επιβίωσης χρησιμοποιώντας τους αναφερόμενους λόγους κινδύνου (hazard ratios), ενισχύοντας έτσι τη στατιστική ισχύ των αρχικών μελετών και διαφυλάσσοντας τα ευαίσθητα δεδομένα των ασθενών. Στην εφαρμογή για τον καρκίνο του μαστού, η μέση αύξηση επιβίωσης από την capeciatbine ήταν 1,5 έτη για τις ασθενείς με τον τύπο HER2(-) Negative και 2,03 έτη για τις ασθενείς με τον τύπο Triple(-) Negative. Για το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, η sorafenib αύξησε τη μέση επιβίωση κατά 0,78 έτη (10 μήνες). Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την σημασία των συνθετικών ομάδων ελέγχου και ευρύτερα των συνθετικών δεδομένων επιβίωσης ως καινοτόμα προσέγγιση για την κλινική έρευνα ενισχύοντας την ακρίβεια μελετών, αντιμετωπίζοντας περιορισμούς διαθέσιμων ασθενών και βελτιώνοντας τις εκτιμήσεις της αποτελεσματικότητας θεραπειών.