| Περίληψη : | The shipping industry is now being disrupted by the International Maritime Organization's (IMO) recently implemented tighter sulphur reduction standards (0.1% Sulphur emissions), which are likely to significantly increase the total cost of shipping in the future years. As a result, shipowners must devise the most cost-effective method for complying with these environmental regulations while dealing with uncertainty about the future of fuel costs. So, the purpose of this thesis is to define the environmental regulatory framework and to identify which departments are concerned and which of the possible strategies: [A) using compliant low-sulphur fuels, B) installing scrubbers and C) retrofitting vessels to use alternative fuels] is the most valuable strategy for the benefit of the shipowner. The method we have used for identifying the best strategy is the payback period and the result is that Strategy B is the most valuable option in the long-term. Scrubbers gives the opportunity to use cheap high-sulphur fuel oil instead of using expensive low-sulphur fuels. Open loop scrubbers are the most commonly used scrubber nowadays but there are restrictions using them in some ports and territorial waters due to the processed water released in the sea and they need to change to LSFOs, so using closed loop scrubbers do not need to change to LSFOs in all waters and take advantage of the cheap prices of HSFO. Furthermore, the value of the option increases with ship size and age, thus owners of larger vessels, in particular, profit from this flexibility. So we believe that we have answered the question of which strategy and type of scrubber system is future proof and important for the shipping companies.
Η ναυτιλιακή βιομηχανία διαταράσσεται από τα πρόσφατα αυστηρότερα πρότυπα μείωσης του θείου (0,1% εκπομπές θείου) από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), τα οποία είναι πιθανό να αυξήσουν σημαντικά το συνολικό κόστος της ναυτιλίας στα επόμενα χρόνια. Ως αποτέλεσμα, οι πλοιοκτήτες πρέπει να επινοήσουν την πιο οικονομική μέθοδο για τη συμμόρφωση με αυτούς τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, ενώ αντιμετωπίζουν την αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον του κόστους των καυσίμων. Έτσι, σκοπός αυτής της διατριβής είναι να ορίσει το περιβαλλοντικό κανονιστικό πλαίσιο και να εντοπίσει ποια τμήματα αφορούν και ποιες από τις πιθανές στρατηγικές: [Α) χρήση συμβατών καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, Β) εγκατάσταση πλυντρίδων και Γ) μετασκευή σκαφών για χρήση εναλλακτικών καυσίμων] είναι η πολυτιμότερη στρατηγική προς όφελος του πλοιοκτήτη. Η μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε για τον προσδιορισμό της καλύτερης στρατηγικής είναι η περίοδος αποπληρωμής και το αποτέλεσμα είναι ότι η Στρατηγική Β είναι η πιο σημαντική επιλογή μακροπρόθεσμα. Οι πλυντρίδες δίνουν την ευκαιρία χρησιμοποίησης φτηνού πετρελαίου υψηλής περιεκτικότητας σε θείο αντί να χρησιμοποιηθούν ακριβά καύσιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο. Οι πλυντρίδες ανοιχτού βρόχου είναι τα πιο χρησιμοποιημένα στις μέρες μας, αλλά υπάρχουν περιορισμοί στη χρήση τους σε ορισμένα λιμάνια και χωρικά ύδατα λόγω του επεξεργασμένου νερού που απελευθερώνεται στη θάλασσα και πρέπει να αλλάξουν σε χαμηλής περιεκτικότητας θείου καυσίμου, επομένως η χρήση πλυντρίδων κλειστού βρόχου δεν χρειάζεται να αλλάξουν σε χαμηλής περιεκτικότητας θείου καύσιμο σε όλα τα νερά και επωφελούνται από τις φθηνές τιμές του υψηλής περιεκτικότητας θείου καυσίμου . Επιπλέον, η αξία της επιλογής αυξάνεται με το μέγεθος και την ηλικία του πλοίου, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες μεγαλύτερων πλοίων, ιδίως, να επωφελούνται από αυτή την ευελιξία. Πιστεύουμε λοιπόν ότι έχουμε απαντήσει στο ερώτημα για το ποια στρατηγική και τύπος συστήματος πλυντρίδας είναι διαχρονικός και σημαντικός για τις ναυτιλιακές εταιρείες.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.