| Περίληψη : | Οι σύγχρονοι οργανισμοί τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να αξιολογήσουν τις γνώσεις, τις ικανότητες αλλά και τις δεξιότητες των υποψηφίων, τείνουν να χρησιμοποιούν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους επιλογής προσωπικού που διαμορφώνονται ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες τους. Ένα σύγχρονο και ταυτόχρονα αποτελεσματικό εργαλείο που φαίνεται να χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο είναι τα τεστ υποθετικών καταστάσεων (SJT). Ένας λόγος για τον οποίο το συγκεκριμένο εργαλείο χρησιμοποιείται ευρέως από τους επαγγελματίες επιλογής προσωπικού είναι η αξιοπιστία του αλλά και η προβλεπτική του εγκυρότητα, δηλαδή ο βαθμός στον οποίο έχει τη δυνατότητα να προβλέψει τη μελλοντική απόδοση ενός εργαζομένου. Παράλληλα, οι υποψήφιοι που έχουν κληθεί να συμπληρώσουν ένα SJT είχαν πολύ θετικές αντιδράσεις απέναντί σε αυτό και έδειξαν να το προτιμούν έναντι άλλων μεθόδων επιλογής προσωπικού. Ωστόσο, για την επιλογή του κατάλληλου υποψηφίου πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και οι δεξιότητες που αυτός διαθέτει. Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη των δεξιοτήτων είναι στενά συνυφασμένη με την ανάπτυξη και εξέλιξη της καριέρας των εργαζομένων. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να γίνει ο διαχωρισμός των τεχνικών δεξιοτήτων, δηλαδή της τεχνικής εξειδίκευσης, και των διαπροσωπικών δεξιοτήτων που είναι χαρακτηριστικά που παρατηρούνται στη συμπεριφορά και την προσωπικότητα των ατόμων. Οι υποψήφιοι, λοιπόν, επιδιώκουν να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους προκειμένου είναι ελκυστικοί στην αγορά εργασίας και να μπορούν να καταστούν περισσότερο ανταγωνιστικοί. Για τον παραπάνω σκοπό τόσο οι ίδιοι οι υποψήφιοι, όσο και οι εργοδότες, επενδύουν χρόνο και χρήμα προκειμένου να αναπτύξουν στο μέγιστο τις δεξιότητες τους. Αξιοποιώντας λοιπόν τις παραπάνω πληροφορίες διατυπώνεται ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Συγκεκριμένα, ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να μελετήσει το κατά πόσο ένα SJT, που όπως ειπώθηκε προηγουμένως αποτελεί εργαλείο επιλογής προσωπικού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως εργαλείο για την εκπαίδευση και ανάπτυξη ήπιων δεξιοτήτων (soft skills). Προκειμένου να μελετηθεί το παραπάνω ζήτημα, διεξήχθη πείραμα κατά το οποίο η ομάδα ελέγχου εκπαιδεύτηκε μέσω μιας σύντομης παρουσίασης σε συνδυασμό με μία μελέτη περίπτωσης και η πειραματική ομάδα με την ίδια παρουσίαση σε συνδυασμό με κάποια SJT. Ο σκοπός της παραπάνω έρευνας μπορεί να ειπωθεί ότι είναι σημαντικός για τον ερευνητικό χώρο καθώς μέχρι στιγμής ελάχιστες έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί για να διαπιστωθεί αν πράγματι τα SJT μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την εκπαίδευση και ανάπτυξη δεξιοτήτων. Ως εργαλεία επιλογής προσωπικού έχει βρεθεί ότι είναι έγκυρα και αξιόπιστα, επομένως θα ήταν πολύ χρήσιμο για τους μελετητές να διαπιστώσουν εάν, πέρα από τη τυπική τους χρήση, μπορούν να αξιοποιηθούν και για έναν ακόμα σκοπό, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι έχουν επιδείξει θετικές αντιδράσεις απέναντι σε αυτά.
This research’s primary objective is to study if a situational judgment test (SJT), which is widely used as a tool in the recruitment process, can be also utilized as a tool for the training and development of soft skills, which are considered to be more and more important for the most employers. In order for this question to be investigated, an experiment was conducted, during which the experimental group was trained on the skills of resilience and decision making through a typical presentation combined with a SJT, whereas the control group was trained through the same presentation combined with a case study. The sample of this study consisted of students of the Athens University of Economics and Business, and in order to investigate the above hypothesis, a demographic questionnaire was used, self-report questionnaires regarding the skills of resilience and decision making, and some SJTs for these two skills as well. Afterwards, there were conducted the appropriate statistical analyzes, parametric and non parametric checks to answer this research’s hypothesis. The results of these analyzes indicate that in some SJT scenarios, after the completion of the training, the experimental group performed better than the control. However, it can not be implied that the experimental group demonstrated significantly better performance compared to the control group, after the completion of the training, in total for the skill of resilience, but this can be implied for the skill of decision making. Therefore, it can not be implied with certainty that a SJT is a more effective training tool compared to other traditional training methods. It is however, important to mention that the results of this research can constitute a fundamental base for more future research, since the SJT seemed to be equally, and in many cases more effective than a traditional case study.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.