Abstract : | Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο την παροχή εμπειρικών στοιχείων για τη δυναμική σχέση μεταξύ των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων οκτώ χωρών τις Ευρωζώνης και των αντίστοιχων CDS αναφορικά με το ποια από τις δύο αγορές προηγείται στη διαδικασία ανακάλυψης των τιμών. Η μελέτη αποτελείται από δύο μέρη: το θεωρητικό και το εμπειρικό. Στο θεωρητικό κομμάτι περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά των ομολόγων και των CDS και παρουσιάζονται στατιστικά στοιχεία από την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Επίσης γίνεται αναφορά σε προγενέστερες μελέτες που είχαν ως αντικείμενο μελέτης το ίδιο θέμα και παρουσιάζονται τα αποτελέσματα που πρόεκυψαν από αυτές τις μελέτες. Το εμπειρικό μέρος της μελέτης βασίζεται σε δεδομένα από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες για τη χρονική περίοδο μεταξύ 2008 και 2017, ώστε να καλυφθεί επαρκώς και η περίοδος της χρηματοπιστωτικής κρίσης, δηλαδή η περίοδος 2008 έως 2012, αλλά και η περίοδος ανάκαμψης μετά το τέλος της κρίσης, δηλαδή η περίοδος 2013 έως 2017. Τα δεδομένα αφορούν 3 χώρες του πυρήνα της Ευρώπης που δεν επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την χρηματοπιστωτική κρίση (Γερμανία, Γαλλία και Βέλγιο) και πέντε περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες (Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία) που επηρεάστηκαν από την κρίση. Οι εν λόγω χώρες χωρίστηκαν σε δύο υποομάδες. Η πρώτη υποομάδα στις χώρες που επηρεάστηκαν αρκετά από την κρίση και χρειάστηκαν εξωτερική στήριξη και η δεύτερη υποομάδα στις χώρες που ναι μεν επηρεάστηκαν από τη κρίση αλλά δεν τους παρασχέθηκε εξωτερική βοήθεια. Προκειμένου να προσδιοριστεί αν οι αποδόσεις των ομολόγων μπορούν να επηρεάσουν τις αποδόσεις των CDS και το αντίστροφο, δηλαδή αν κάποια από τις δύο αγορές προηγείται της άλλης στη διαδικασία ανακάλυψης της τιμής, εφαρμόστηκε μια οικονομετρική μεθοδολογία τριών βημάτων, η οποία περιελάμβανε τον έλεγχο στασιμότητας των χρονοσειρών, την ύπαρξη συνολοκλήρωσης των χρονοσειρών και τον έλεγχο προσδιορισμού της αγοράς που προηγείται στη διαδικασία ανακάλυψης των τιμών, αν υπάρχει. Στις περιπτώσεις που υπήρχε αγορά που προηγούνταν της άλλης στη διαδικασία ανακάλυψης των τιμών, αυτή ήταν η αγορά των CDS , η οποία ενσωματώνει τις νέες πληροφορίες σχετικά με τον πιστωτικό κίνδυνο κρατικών χρεογράφων ταχύτερα και αποτελεσματικότερα από ότι η αγορά ομολόγων. This present study aims to provide empirical evidence regarding the dynamic relationship between the sovereign bond market of eight Eurozone countries and the respective CDS of the underlying entities in order to investigate which market leads the other in the price discovery process. The study is comprised of two parts: the theoretical and the empirical part. The theoretical part describes in detail the characteristics of both the bonds and the CDS and presents statistical data retrieved by the period of the financial crisis. An extensive reference is also made to precedent studies with similar to the present study objectives. The empirical part of the study is based on data that concern eight European countries for the period that ranges between 2008 and 2017 in order to adequately cover not only the period of the financial crisis, namely the period from 2008 to 2012, but also the post-crisis recovery period, namely the period from 2013 to 2017. The countries selected concern three central European countries that were not particularly affected by the financial crisis (Germany, France and Belgium) and five peripheral European countries (Ireland, Italy, Greece, Portugal and Spain). The second set of countries was divided into two subgroups. The first subgroup is comprised by the heavily indebted southern European countries that were greatly affected by the crisis and needed to enter in bail in programs, while the second subgroup is comprised by the countries that despite the fact that were affected by the financial crisis, they were not provided with any external financial support. In order to determine whether bond yields can affect CDS spreads and vice versa, a three-step dynamic price discovery methodology was employed. The first step regards the examination of both time series for stationarity. Further, the Johansen co-integration test indicates the long-run equilibrium relationship between the time series and finally the tests that indicate the direction of influence between the two markets, if any. In the cases that one market had a leading role in the price discovery process, this role can be clearly attributed to the CDS market, which incorporates faster and more efficiently the new information on sovereign credit risk than the bond market.
|
---|